Türk kilimleri; atkı yüzlü ve tersi ile yüzü aynı olan dokumalardır. Atkı ipliğinin aynı zamanda desen ipliği olarak kullanılması, motif zemin ilişkisinde olağanüstü düzenleme sonucu birbirini tamamlayan desenlerin meydana gelmesi ile eşsiz bir naif sanat olgusunu ifade eder (Soysaldı, 2009:4). Türk kilimleri, Orta ve Batı Anadolu bölgesindeki kilim dokumaların düz ve ilikli dokuma tekniği ile “zili ve cicim” tabir edilen atlamalı dokumalar olduğu; Doğu ve Güneydoğu bölgesinde ise “sumak” tabir edilen Kafkasya kökenli kilim dokuma türünün görüldüğü, ilikli kilim, ayrı motif ipliği ile ilikleri kapatma ve konturla çevreleme teknikleri izlemektedir (Acar 1975; Akpınarlı 1997).